Sevmek mi Bundan Sonra Ne Umurum

Gecelerin gülemeyen yüzlerine, bir tül çektim
Kapattım penceremi, gece yalnızlığına
Işığı vurmayorsa içeri, güneşimin, ayımın
Dünya canlı imiş, cansız imiş artık ne umurum

Mavi umutlara açılan, bütün yollar kapandı
Kış bastırdı yazımı, tufanlar koptu yüreğimde
Yol yok, yolak yok tüm maviler kurşunlandı
Düşler kara budun olmuş, yaksa da ne umurum

Bir gelen mi olacak, hani nerde kiminle
Hilalim nerden doğar, nerden batar bilmem ki
Çalmasınlar kapımı, duvar ördüm her yere
Zifiri karanlıklar dünyam olmuş, ne umurum

Kırdım kalemimi, yırtıp attım kağıtları bir bir
Ne ak bir sayfa kaldı bende, ne de saklı bir sır
Bir daha sevmek mi, binlerce kez tövbe olsun
Susmaksa bundan sonrası, söylenenler ne umurum

KÖMEN