Sevmek Kolay Değildir- Garib Çoban

Sevmek Kolay Değildir - Garib Çoban

Yalnızlık ve yabancılaşma çağından, rekabet takıntısından ve aşırı bireycilikten, imaja, şöhrete, güce ve zenginliğe tapınmaktan kurtulduğumuzda!..
Bizi bekleyen bir insan bulacağız.
Yaşamın anlamından önce kendi anlamını sorgula!..
Bu kişi, gerçek karakteri bastırılmış olan, hayal edebileceğimizden daha iyi bir kişidir.
O, içimizde yaşayan ve başından beri orada olan kişidir.
Bizim erdemimiz gelecekteki bir mükâfata yönelmiyor.
Aşkımızın mükâfat aramaması gibi.
Keşke çocuklardan öğrenebilsek müstağni olmayı.

Ruhsal cesaret en dipteki korkularımızla, bağımlılık ve yalanlarımızla yüzleşebilme cesaretidir.
Korku bizi körleştirir ve azaltır.
Yaşamın sorularına kendi varlığımızın sorumluluğunu alabildiğimiz müddetçe bir karşılık verebiliriz.
Hayatın dizginlerini yeniden elimize almak, cesaretle mümkün.
Sesin titrese, yüreğin çarpsa da kendi kelimelerini söyle, duyulması umulanı değil.
Keşke çocuklardan öğrenebilsek müstağni olmayı.

Zahmeti için ödüllendirilme fikri soylu bir ruhu incitir.
Onun için erdem bir süs de değildir, güzelliğinin bir biçimidir.
Dost sen olandır, sadece bedeni ayrıdır.
Ne yaparsan yap, başka bir yere veya başka bir zamana hareket et.
Büyük bir sıkıntından kurtul ya da güzel bir haber al.
Yoluna girsin sonra bütün hayatın; olmazlar birden oluversin.
Fakat yine de orada bir yerde, ruhunun en derin mahzeninde, bir his rahat bırakmaz seni.
Keşke çocuklardan öğrenebilsek müstağni olmayı.

Yanlış yolların gül bahçeleri ile donatıldığı ve fakat hakikat yolunun ateşten duvarlarla sarıldığı bir çağda, tercihler her zaman zordur.
Yüksek bir akla ve de kaliî kuvvete ihtiyacımız var.
Bu nedenle biz, hiçbir şey yapmadan oturamayız.
Okuyacak, anlayacak ve keşfedeceğiz.
Nereden temayüz eder, bilinmez; ismi, sanı veya bir tasviri yok bu hissin.
Fakat o insanın dünyaya ait olmadığını söylüyor.
Gam da dem de geçer gider, kalıcı değilsin, diyor.
Daima gurbetin pençesinde kıvranır gibi insanı, kavrıyor aklını ve de kalbini..
Keşke çocuklardan öğrenebilsek müstağni olmayı.

Keyifle tükenen gecenin sonunda bir balkonda ya da yatakta yanı üzerine uzandığında, kalabalıklar arasında ya da bir başına, beliriyor birden sorular halinde!..
Kimsin sen, kimsin, neredesin ve nereye gitmektesin?..
Teheccüt vakti mademki sonuna kadar dayanamayacaksın!..
Varlık ile hiçliğin hakikati, onların ikisinin birliğidir.
Kendi olarak, sana gelen, sana gereksinimi olmadan, seni isteyen!..
Sensiz de olabilecekken, senin ile olmayı seçen.
Kendi olmasını, seninle olmaya bağlayan o işte!..
Keşke çocuklardan öğrenebilsek müstağni olmayı.

Ah, bu boşluk!…
Kaçtığını sanırsın ve kendine çarparsın.
Uyanmak için hep yanmayı bekliyoruz.
Göğsümdeki bu korkunç boşluk!..
Yalnızca bir kez, yalnızca bir kez yüreğime bastırabilsem onu.
Varlık ile hiçlik özdeştir!..
Cahiller arasında yaşayan özgür bir insan mümkün mertebe onların yapacağı iyiliklerden uzak durmaya bakar.
O zaman ne diye bizimle iş birliği yapıyorsun?..
Şems vakti huuu’ya uçmak istiyorsun.
En ağır yükü aramıştın!..
Bazı insanlar c/an’dır, c/anan olamazlar.
Çünkü dünyalık putlarıyla teheccüt vakti hep uykudadırlar.
Keşke çocuklardan öğrenebilsek müstağni olmayı.

İşte, kendini buldun.
Bekliyorsan tanıklık benden şems vakti.
Kaçırdığını kaçırdın, şansın kötü olduğu için değil.
Aksine, Allah'ın hikmeti sizin anlayışınızdan daha üstün olduğu için.
Şimdi de atamıyorsun ben giderken kendini sırtından.
Seni seviyorum desem anlamayacaksın.
Senden nefret ediyorum desem onu da anlamayacaksın.
Her an onunla, mutluluğun başladığını hissediyorum dualarımda yeniden.
Çünkü gönül aynan paramparça olmuş senin.
Ama biz olamadan, başının dönmeyeceğinden emin olamıyorsun?..
Keşke çocuklardan öğrenebilsek müstağni olmayı.

Ve sevgiyle bağlantının mumu, ayrılanların rüzgarları tarafından söndürüldü.
Aşık için ilk ilke şudur!..
Kendinizi kaldırmamanız gerek.
Çünkü kandırılması en kolay kişi sizsiniz.
Kaçmak mümkün değil bu histen; insan nereye kaçsa kurtulamaz zira kendinden.
Bulamıyoruz!..
Çünkü; doğru şeyleri, yanlış yerlerde arıyoruz!..
Şairin, Dermân arar idim derdime derdim bana dermân imiş dediği yerde bekliyoruz.
Nereye veya kime ait olduğunu arayacaksın!..
Aramazsan da bu his bırakmayacak yakanı, anlayacaksın.
Keşke çocuklardan öğrenebilsek müstağni olmayı.

Göstermezse, göremezsiniz.
Size hayır dilemezse, göstermez.
Hayır yapmazsanız, size hayır dilemez.
Hayır yapanın gözünü kendine çevirir.
Yapmayanın gözünü gayrıya çevirir!.
Hak Teâlâ bir kulu hakkında hayır dilerse, o kuluna nefsinin ayıplarını gösterir.
Yaratılırken insan, ruhuna da bir çentik atıldı sanırım.
Ne zaman dünyadan bir medet bulsa, tadını kaçıracak sanırım.
Şu gönlümüze bi’ dikkat etsek, dualarla aramızı bi’ bulsak, sevginin merkezi oraya çok putlaşmış çer-çöp döşemesek iyi olur.
Keşke çocuklardan öğrenebilsek müstağni olmayı.
(Y.ed - Karakalem Şiirler Albümü)