Sevmek... Kısaca... Şiiri - Sevgi Keske

Sevmek, onun öfkesi olabilmektir,
Onun gözlerini alabilmektir,
Dünyaya bakmak için.
Onu üzen herşeyi parçalamak isteğidir,
Onu üzgün görünce çelikleşen aslan pençelerinle.

Yüreği her kanadığında ona ilaç olmaktır,
Yanıbaşında biten bir şifa otu gibi,
Akan her damla gözyaşını öpebilmek,
Acısını ikiye bölebilmektir sevmek...

Dili olabilmektir,
Onun söyleyemediklerini söyleyebilen,
Uzaklardan, onun çığlıklarını duyabilmek,
Sevincini yüreğinle haykırmaktır onun adına...

Ağladığını hissetmek ve yanında olmasan da,
Acısını yaşamaktır onunla birlikte.
Attığı her adımı onunla atmak,
Dünyanın bir ucundan onu görebilmektir hislerinle...

Haltetmiş ''bu benim hayatımdır'' safsatası,
İki hayatı bir hayat yapıp yaşamak cesaretidir,
Hücre hücre kenetlenmektir sevmek,
Çok uzaklardan bile...

Yüzüne bakınca aydınlanmasıdır içinin,
Onu görür görmez içinde bulmaktır sevmek,
Kendin gibi bilmektir.
Çekmektir soluduğu nefesi içine,
Sanki tazeymiş gibi...

İki kalpte bir çarpıntıdır sevmek,
Birbirinin nefesiyle yaşamak,
Çiğnediği ekmeği alıp yutmaktır,
Ona can verdikçe canlanmaktır sevmek,
Sana verdiği canı özenerek yaşatmak...

Ter kokusuyla sarhoş olmaktır,
Sardığında huzurla dolmak,
Onun yüreğinde nefes almaktır sevmek,
Onu yaşamaktır; onunla ya da onsuz...

11.5.2009