Sevmek insanlığı Kazanmaktır

Geceleri karanlık boşluktan
Başka bir boşluğa aktığında
Sedece sevgin koruyor beni.
Artık ölümden korkmuyorum.

Aşk esaretten kurtarıyor beni.
Güçlü kılıyor sevgin bedenimi.
Yüreğim sabrın yüceliğinden
Öyle bir bakıyor ki sevmeye
İnsanlaşıyorum deriyi yüzerek.

Hatırla ne olur hatırla böylesin
Bir okulsun sen hocası aşktır.
Kazanmak kaybetmek yok bil.
Sevmek esaretten kurtulmaktır.

(Artık insanlık kazansın.)