Sarılsana sevdiklerine! Neyi bekliyorsun?
İlla sevmek için, özlemek için kaybetmek mi gerek?
Ayrı düşmek, ölüm mü gerek?
Neyi bekliyorsun sevmek için?
Kaç dakikanı, kaç saatini kaybettin yetmedi mi?
Yıllara yaslanıp, hasretine ah çekmeyi mi bekliyorsun?
Sonsuzluğa bedel ömrüne, kaç dost sığdırdın,
Kaç tane “insanı” sığdırabildin ki sen! De,
Yalnızlığa çekilmiş, buruk buruk bekliyorsun.
Şen şakrak hayatının kıymetini bilmeden,
Kaçıncı isyanın bu arkadaş! Kaçıncı kederli günün?
Kaçıncı ahmakça beklediğin yıl bu?
Şu kısacık ömür dediğin ne ki?
Anlamadan, hissedemeden yitip gitmiyor mu?
Sen! Hala sevmek için neyi bekliyorsun?
Sevdiğini kaybetmeden,
Yüreğine bitmeyen özlemi düşmeden,
Koş sevdiklerine!
Öyle bir koş ki aldırma söylenenleri,
Arkana bile bakma sakın!
Sevmek için çok geç kalmadın mı?
Haydi, kucak aç sevdiklerine, sevenlerine
Modern insan da olmana gerek yok,
Adam olmana da gerek yok.
“İnsan ol” sadece. Ve
Sadece sev!
Kayıt Tarihi : 7.8.2015 17:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!