Sevmek ha.... Şiiri - Ertap Altunkaynak

Sen kim, sevmek kim,
Sen kim, sevilmek kim,
Aynaya baktın mı hiç?
Kafa kağıdına?
Gülerim haline.!
Ne onur kaldı, ne gurur,
Yapma desem de,
Yakışmıyor desem de,
Yine ağlayacaksın.
Yeter artık,
Çok zor biliyorum ama,
Hükmet kalbine.
İnsanları güldürme kendine.

Sevmek ha...
Haydi canım sende,
Ölümüne sevdin de ne oldu,
Uğruna her şeyini feda etsen n’olacak.
Her şey, ama her şey
Basit bir bahanenin ucunda.
Daha da acısı,
Öpülesi,
Uğruna can bile verilesi,
İki dudağın,
İki güzel dudağın arasında.

Sevmek ha...
Hadi canım sende.
Kimin umurunda.
Gül yüzünü bir dakika görebilmek için
Kapılarda beklediğin.
Sesini duyabilmek için
Telefonlar tuşladığın.
Yanında olabilmek için
Bahaneler aradığın.
Kimin umurunda.

Sevmek ha...
Sevda ha...
Haydi canım sende.
İnanma artık,
İnansan da güvenme artık,
İçine kor düşmüş,
Kalbine kurşun yemiş,
Beyni uyuşmuş birisin sen.
Seni ancak bu 'ZIKKIM” kurtarır,
İç içebildiğin kadar,
Doyana kadar,
Bıkana kadar iç. Zıkkımlan.
Belki unutursun...

Sevmek ha...
AŞK ha...
Hadi canım sende........