Hep yeni bir hayat kurmak vardır.
Her hüsranın ardından...
Umarsın.
Oysa aşktan hiçbir şey umulmaz...
Beklediklerin, beklediğin gibi çıkar mı?
O halde beklemek de yanlış!
Yarınlardan çok şey beklemek.
Saçmadır.
Yarını bilemezsin.
Yarın gelmeden ki.
Özlemler vardır.
Sessiz ve derinden...
Sadece sen özlersin!
Huzur,vapurdan martıya attığın bir simit parçasında.
Çoğu zaman yok gibi...
Bir bahar günü çiçeklere yatıp kelebekleri izlemek belki.
Hiç ummadığında karşına çıkan aşk.
Bir süre mutlu eder.
Acını hafifletir de bir ömür sürer mi?
Mutluluklar.
Nereye gitti?
Mutsuz ne çok insan var.
Büyümekte miydi yanlışlık,yoksa her şeyin zamanla tükenmesinde mi?
Kurulan düşler vardır bir köşede duran.
Gerçek olmayacağını bildiğin halde durur işte.
Yalnızlık.
Şikayet eden çok insan görüyorum.
Yalnız olabilirsin.
Kimsesizler ne yapsın?
Tek başına olmalısın çoğu zaman.
Alışmalı insan işte.
Doğarken de yalnızdık.
Keza ölürken de öyle.
Düşünmek gerek.
Her şeyi,herkesi ve en çok kendimizi.
Bugün böyle de yarın ne olacak demeli.
Bir saniye daha yaşayabileceğimizin garantisi var mı?
Cevapsız bırakmamak gerek soruları.
Sormak gerek her şeyi öğrenmek.
Sevilmeyi hak etmese de sevmek gerek hep inadına.
Aşık olmak saçma!
Ama sevmeden de olmaz ki yaşamak...
Kayıt Tarihi : 23.8.2014 14:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!