Aşk parmak uçları ile dokunmaktır yaşamaya…
Sevmek sevebildiğin kadarıydı yalnız senin olan…
Kendimize ait huzura ait, yaşama ait yeminlerimiz vardı aramızda, biz var oldukça sadık kalacağımız…
Sana bana sözümüz vardı sonumuz son nefese olan aşktı aramızda hırpalanmayacak…
Kaç yıl sakladım, kaç an zamanı hatırlamadım ki var oluşumuza dair her şeyi, senli her şey benim nefesimdi aslında, gözlerimi yumduğum zamana kadar sürecek…
Aklımda senden başka yüz kalmayacaktı hatırlamaya dair sözüm olan, oysa şimdilerde acının ilk hecesi oldu
Dolunaya baktığımda isminle anılacak çoğul cümlede oysa ilk hecem sendin…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla