Görmeden dokunabilmek sana
Dokunamadan sevebilmek
Beklemeden özlemek
Kana kana içmek yokluğunu
Yutkunarak…
Ürkmek yalnızlığında
İçimdeki ürpertiyle korkutabilmek seni
Sevmek seni,
Yokluğunun acısına bandırmak mutluluğu.
Yine de öylesine, sorumsuz, sevebilmek seni.
Seni sevmek;
Doğmamış çocuklarımı boğmak,
Beklemek doğacak güneşi, ağlayarak...
Sancısını gömüp yüreğine,
Yeniden, yeniden doğmak,
Tekrar tekrar saplayıp bağrına hançeri,
Erken soğumak…
Seni sevmek...
Merhameti abartmak...
Katile duacı olmak...
Zalimden af dilemek...
Eline battığında diken,
Parçalamak tüm organlarını kör testereyle
Seni sevmek;
Bütün variyetini tek bir sözünle tartmak…
Yine de sevmek
Öylesine, acımasızca.
Kayıt Tarihi : 4.4.2011 19:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama sevginin bu kadar acımasızı ne kadar makbuldür? düşünmek lazım, yada kim bu denli hırpalanarak sevilmek ister?
Ellerine sağlık öğretmenim...
TÜM YORUMLAR (5)