Ne istedi ki şu zavallı yüreğim,
Sadece sevilmek.
İnce bir gönülde, kırılmadan sevilmek.
Seni,sokağın penceresinden değilde,
Gönlümün penceresinde düşlemek.
Seninle gülmek,
Seninle yaşamak.
Seninle bu kaderi sevmek.
Hasretin dumanını tüttüren
o gözlerinle bakmak..
Bu yorgun hayata.
Mutluluğun kol gezdiği sokaklarında el ele yürümek. Sonsuzluğa..
Şimdi bu hayatın duvarlarına seni yazdıkça yazıyorum.
Unutmamak adına.
Kime ne benden,
Kime ne benim içimdeki onca kırılmış hikayemden..
Kime ne geceyi içine çeken uykumun ziyan oluşundan..
Ben seni hala yaziyorum,
Hala yaşiyorum satırlarımda.
Ne insalar, benim camima bakti
Ne gamları ne kederleri,
Beni yıktı.
Halbu ki,
Ben seni yazdım ki kendime.
Kimse bilmeden sevdim,
Seni kendi hikayemde.
Kayıt Tarihi : 9.5.2023 01:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gizli gizli sevmek ,güzel sevmeyi bilmek en kıymetlisi ise sevdiğini incitmeden sevmeyi bilen güzel yürekli insanlara hediyemdir..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!