Doğrularından vazgeçtiği kadar insan,
Yıkılan duvarlar kadar sevmek.
Koşulan yollar kadar özlem,
Fiilsiz sonuçlar kadar gerçek.
Haklının hakka kavuştuğu kadar adalet,
Kaybetmenin koyduğu kadar sevmek.
Elimizin taşın altına girdiği kadar eşitiz,
Kan içinde olsa da vazgeçmemektir gayret.
Ne çaresiz düşer incitirken lisan,
Lakin yaşlanmak değil büyümek,
Çocuk kalır bir yanı bekliyor işte insan.
Çok terli bir şey bu sevmek.
Diyap Mansuroğlu
Kayıt Tarihi : 8.8.2019 23:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!