Geçen her dakika senleşiyorum.
Aynalardan uçup buharlaşıyor görüntüm.
Üst üste yığılan kar tanelerinde buluyorum seni
Onlar eridikçe su, ben yandıkça yalnız sen oluyorum
Fotoğraflarda sevmek seni
Kafamı bakışının yönüne çevirmek
Ve bir sigara tadında
Belki en zor ihtimali düşlemek
Boşluğa yayılan duman misali enleşiyorum
Kalbim koca bir sevdayı bağrına basacak gibi
Öğreniyorum vaktinden önce neden atmaz şafak
Ve bir ayçiçeği ne kadar sabırlıdır
Semayı doldurunca yari çözülür yavaş yavaş
İbibik kuşlarıyla beraber Güneşi bekliyorum
Kainatı ayakta tutan atomun sırrı gibi
Bir his gelip oturuyor sol köşeme
Ve görüyorsun işte dağınık kelimeler
Ne konuşabiliyor ne yazabiliyorum
Ben galiba yalnız ve sadece yalnız seviyorum.
Mehmet ÖztaylanKayıt Tarihi : 9.12.2013 08:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevmek dünyanın en güzel hissi ama doğru kişiyi bulunca. Değer miydi diyorum şimdi kendi kendime. O kadar gece uykusuz kaldın? Ama değiyormuş işte. Kalemimi tekrar oynatan kadın her şey için teşekkürler ve bir ömür boyu mutluluklar.
güzel bir şiir okuttunuz kutluyorum tebrikler.
TÜM YORUMLAR (2)