Sevmek; ne uğrunda ölmek, ne de terk etmektir... Sevmek; dolaylı yollardan hep aynı şeyleri söylemektir...
Kapalıydı gözlerin,
Algıların kapalıydı bana,
Duyguların da öyle,
Ben ise çığlık çığlık,
Ben ise doludizgin,
Ve ben hiç utanmadan,
Sıkılmadan ve de yılmadan,
Öyle bir haykırıyordum ki;
Susarken bile sana olan sevdamı,
Bakışlarımla, dokunuşlarımla,
Duruşumla ve gidişimle,
Ben aslında yaşarken,
Sadece seni seviyordum,
Aslında yaşadığımı,
Seni severken hissediyordum,
Zora geldi dayandı sende sevdamız,
Takıldı, düştü yere...
Sen yine bilmiyordun,
Görmüyordun, duymuyordun,
Ben aslında dolaylı yollardan,
Sana hep aynı şeyleri söylüyordum,
Aslında ben dolaylı yollardan sana hep,
“Seni sevdiğimi" söylüyordum.
Kayıt Tarihi : 15.11.2012 23:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özhan Erdem](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/15/sevmek-634.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!