sevmek;
beni hiç üzmeyen
annem
ellerimi tutunca sevindiğim
babam
yoluna gözümü kırpmadan öleceğim kardeşimdir.
sevmek;
ağlayabilmek
olur olmaz bir an
düşünmektir
yorganının altında karanlıkta
gizli gizli gülmektir
bir trenin numaralı koltuğundadır
kimi zaman...
Kayıt Tarihi : 22.10.2003 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!