Sevmek Şiiri - Ceyhun Yıldırım

Sevmek
Biraz umutsuz, biraz başıboş;
Ve unutmak isterken delicesine geçmişi,
Hatırlamak her şeyi, sevmek.

Sevmek,
Yeniden, bir başkasını
Bir başka vucut ve başka yüz
Nasıl da sessizleşir insan.

Sevmek.
Hani kal denmesini bekleyip gidiyorum demek gibi
Her saniye yanında olmasını istemek
Ama yanındayken de bitsin deyip
Çekip gitmek gibi.

Sevmek.
En fazla ağlamak demek.
Sessizce çekilip kenara karanlık bir odada ağlamak
Sabahı da hiç bir şey olmamış gibi devam etmek hayata
Kaç sabah oldu gelmedin
Bense her sabah bekledim
Belki sevdiğimden değil
Korkmaktan karanlıktan
Belki de karanlıkta ağlamaktan! ! !