Sevmek Şiiri - Özlem Meltem Yılmaz

Yaşam pınarının kıyısından su içmek gibidir sevmek...
Ölmekle ölmemek arasında yer tutmuş ince bir çizgi...
Çölde susuzken gördüğüb serap kadar aldatıcı bazen...
Yüzünde anne şefkatini bulabilecek kadar masum
bir o kadar da sıcak...

Ya sevilmek... O nasıl bir fiil?
Uçurumdan atlarçasina ölmek,atlayanı tutarcasina şevkatli...
Sarıp sarmalayacak kadar evcimen,tutsak edeçek kadar sahip...
Uçmayı öğretecek kadar fedakar...

SEVMEK ILE SEVILMEK...
En güzel yani ne biliyor musun?
Uçmayı ogrendigin halde,kanat cirpmayı reddetmek...
Ucabilecek kadar özgür...kalabilecek kadar tutsak...
Iste Seni Sevmek böyle bir şey!