Sevmek Şiiri - Ruşen Ali

Özgür olmayan ruhlar büyütüyor karanlık
Bir şilebin duvara çarpması ile
Gözler ufuk çizgisini tarıyor,heyecanla
Sanki çıkacak birazdan yerinden güneş
Kara bir mizahı var su sesinin
Kıstırılmış bir yerinde hayatın..
Köhne bir fikir şimdi seni beklemek
Seni sevmek,acıtır
Aslında sevmek hep acıdır.
Ruhlarımızın avcısıdır karanlık,
Özgür dünya,diyelim ki her yer
Yer belki zamanda bugünü
Bugünün içinde büyüyor oysa medeniyet
Medeni olmayan bir savaş
Savaşta sıkılan mermi ile vuruluyor,özgür ruh
Düşkünüm ben, aslında kokuna
Seni sevmek hep biraz kokuludur
Aslında sevmek her şeyin kokusudur..
Dalgalar çarpar sahil boyunca
Kar yağar geceye
Yağmur damlaları doldurur kentin sokaklarını
Hepsi aslında bir yerde izdüşüm
İz düşüm gibi özgür ruhlara
Vahşi gelebilir bakmak tadına
Seni sevmek,hep biraz tatlıdır.
Aslında sevmek her şeyi biraz tatmaktır