Sevmek Şiiri - Abbas Paksoy

Sevmek, pembe alevle yanmak,
Sevmek, yanarken kar’da donmak,
Sevmek, yaşarken dal’da solmak,
Sevmek, yoktan sana var olmak.

Sevmek, acı’lara katlanmak,
Sevmek, kol’larına saklanmak,
Sevmek, severekten yoklanmak.
Sevmek, ta yürek’ten koklanmak,

Sevmek, kör değil, keskin bıçak.
Sevmek, diken değil, bir burçak.
Sevmek, hayal değil, bir gerçek.
Sevmek, kalpte açan bir çiçek,

Sevmek, görülmeyen bir yol’dur.
Sevmek, canlanacak bir hol’dür.
Sevmek, bilmeyene bir pul’dur.
Sevmek, sevilene bir kul’dur.

Sevmek, gönül’ün okşaması
Sevmek, Paksoy’un Maşrabası.
Sevmek, hayat’ın başlaması,
Sevmek, insan’ın yaşaması,