Sevmek… Şiiri - Fatih Işık

Sevmek…
Acıdır çoğu zaman.
Buna ister inanma,
Ama bence inan.
Karşılık bulamadın mesela..
Acın da başlar o an.

Sevdikçe acı çekmek de,
Sana sis gibi gelir..
Bu yolda gidersin ama,
Nereye çıkar bilemezsin..

Bazen de mutluluktur..
Sana bir gülümsemesi bile yeter.
Zaten gönlünde o anlık,
Gam ve kederden kalmaz eser..
Sıcak gelir sana,
Soğuk, ıssız gecelerin ateşi gibi..

Kimi zaman da yağmuru engeller
Bir şemsiye gibidir.
Rahmetten esinlenmek istersin
Ama olmaz..
Kurumuş, susuz toprak gibi kalırsın çöllerde.
Rahmeti hakettiklerini zannedenler ise,
Mutlu olurlar cehaletlerinde.

Ya da rüya gibidir.
Önce inanırsın,
Yaparsın zannedersin.
Fakat teker teker uçup gider,
En büyük hayaller.
Tadı damağında kalsa bile,
Ne yaparsın?