Sevmek Şiiri - İbrahim Yılmaz

Sevgi mührünü vurunca kalbine
Derin hülyalara dalmaktır sevmek
Aşk bir şebnem gibi düşünce yüreğine
Soylu bir sevdanın kalp atışıdır sevmek.

Sevgiden naçar düşünce bu gönül
Bir kuru dal arar yürekte tutunacak
Sevginin aşka saygısı kalmayınca
Dalgalı bir denizdir aşka dalmak.

Sevdan tohumsuz bir çiçekse eğer
Yaşamı dumura uğratan andır üzülmek
Bir katre gözyaşında sakladıysan aşkını
Bülbülün güle kavuştuğu andır sevmek.

Sevgiden daha yüce dağ var mıdır dünyada
Görmedim âlemde sevgiden daha üstün silah
Hiç bir fani mutlu olamaz onsuz hayatında
Çünkü sevgiyi kalbe nakşeden yüce Allah.

Sevmek gönlümde yalnız açan bir gülün ahıdır
Aşina bakan gözlerde aşk kızıl bir goncadır
Gece susar yıldızlarda bir dekor olur zaman
Issız çölün serabında bir ceylandır ağlayan.

Bülbülün hasreti gülün aşkında ağlarken
Sabrın gülü aşka kavuşur sende ey bülbül
Vuslat kapını çalar bir gün devran dönerken
Yürek aşka aşık olunca,aşka kanar bu gönü.

Asude bir zaman anıdır mecnunda Leyla
Fani bir meyhanedir evrende yalan dünya
Sevdamızın kıblesidir yıldızlarda felek
Bu aşkın hicranında ömre bedel bir andır
Cennetin gurbeti Mecnunda Leyla’yı sevmek.

Akçay - Kasım – 2007