Sevmek Şiiri - Halenur Kor

Sevmek,
Doğayı sevmek,
İnsanları sevmek,
Çiçekleri, hayvanları,
Tozu, toprağı sevmek...

Ayağıma takılan taşı,
Eğilmeyen, dimdik başı,
İnatçıyı, zorbayı,
Herşeyi sevmek...

Sıcacık bir yuvayı

Kıpkırmızı kiremitlerini,
Yağmurla ıslanmış pencereleri,
Panjurlarını sımsıkı kapamış
Dünyaya küsmüşçesine...
Aşınmış kapıları,
Eşikleri sevmek...

Yol vermeyen sarmaşıkları,
Döne döne giden yollarda
Yere düşmüş yaprakları,
Üfürewn rüzgârı, karları sevmek...

Yokuşların dikliğini,
İnişlerini,
Şurda uçan kuşu,
Bağıran inekleri,
Gökyüzündeki bulutları,
Usul usul yağan yağmuru,
Islanan toprağı sevmek...

Ağlayan çocuğu, kirli yüzünü,
Yumuk yumuk ellerini, saçlarını sevmek...
Köpeğin havlamasını,
Peşinden koşup
Kuyruğunu sallamasını,
O sadık gözlerindeki sadakâtini,
Her şeyi sevmek...

Sevmek dünyayı,
Sevmeyi sevmek,
herkesi sevmek
NE GÜZEL DUYGU!

17-11-1983 Sivas