Sevmek Şiiri - Deniz Efe

Gaye günü gün etmek, tek dert hazsa eğer
Ne sevmeye dostum, ne de sevilmeye değer
Sevmek ki insana verilmiş ilahi bir lütuftur
Kimine belasını,kimine Mevlasını buldurtur

Ne “ahir zaman”ın kof sevdalarına yelken aç
Ne de gül yüreklerin sevda ikliminden kaç
Alem sevgiye,insanlık merhamete muhtaç
“Allah rızası için” de insanlığa kucak aç

Dillerde kalmasın dostum, sakın sevgi hecesi
Sevgidir insana lutfedilen hasletlerin ecesi
Gündüzü huzurla dolu, aydınlıktır gecesi
Bir kul Allah için severse yaratılan her şeyi

Yaratılanı severiz dediler yaratandan ötürü
Ne olursan gel diyen ses bizi dosta götürü
Sevgiyi gönle indiremediğimizden ötürü
Bak milletin içinde yaşıyor binlerce bölücü

Türk- Kürt kardeşti ezelden, bir kenara atıldı
Tarih aldatılı, ecdatların kemikleri sızlatıldı
Çanakkale, Sakarya ruhu bize farklı anlatıldı
Sevgiden yoksul, ruhu ölü bir nesil yaratıldı

Ne gezersin hele dur,Laheyinde, Bürükselinde
Sorun senin sorunun kendin çözeceksin içinde
Bu sözümü hatırlarsın bir gün iş işten geçince
Sorun morun kalmaz,Avrupa bizden elin çekince

Uzağa gitmene gerek yok, içimizden başlamalı
Millete kimlik arayanı, o makamdan taşlamalı
Türküz gardaş, özümüz sevgiyle bağlanmalı
Önce içinde, sonra alemde nizam sağlanmalı

Sevgiyle başladı söz, Türküme,Kürdüme vardı
Anlatamadım gardaşım bu yara içimde kanardı
Elbette sözün buralara gelmesinde bir hayır vardı
Buyrulmuştu “sevmeye yakınından başlanırdı”