Sevmek Şiiri - Ersin Yıldırım

Önce iki damla yaş süzüldü gözlerimden
Sonra sensizliğin hasreti yaktı kalbimi
Düşünmekten yoruldum sensiz geçen günleri
Şimdi her yerde sen varsın
İşte sevmek bu değilmi

Güneşim ay gözlerin aynam oldu
Gözlerine bakınca içinde cenneti gördüm
Gözlerimle haykırdım sevgimi
Dilin sustuğu gözlerin konuştuğu anda sevdim ben seni
İşte sevmek bu değilmi

Her şeyi göze aldım senin için
Uğruna canımı siper ettim

Akan her damla göz yaşıma sevgimi ekledim
Bir kere yüzüme gülmen için
İşte sevmek bu değilmi

Karşılık beklemeden sevdim
Belki bir gün seversin dedim
Düşlerimde hep seni bekledim
Sen seni sen olduğun için sevdim
İşte sevmek bu değilmi

Neden diye sormadan
Gözlerine bakmadan
Ellerini tutmadan
Uzaktan sevdim
İşte sevmek bu değilmi

Toprağa ekdim sevgimi
Belki büyür diye
İçine hasret kattım özlem biter diye
Ayrılığı kokladım çabuk dön diye
İşte sevmek bu değlmi

Sabretmeyi öğrendim
Gözyaşımı silmeyi
Gözlerle konuşmayı öğrendim
Dilin çaresizliğini
İşte sevmek bu değilmi

İçimde bir sen keşfettim
Bir tek ona söyledim sevgimi
Kendimi avuttum bir çocuk gibi
Korktum elimden alırlar diye seni
İşte sevmek bu demek değilmi

Sonbaharı bekledim daha çok severim diye
Kışın kar ile örttüm sevgimi saf kalsın diye
İlk baharı bekledim çiçek açar diye
Yazın ay gibi doğar diye
İşte sevmek bu değilmi

Sıcaklığı özledim
Ellerin uzanır diye bekledim
Hep omzunda uyumak istedim
Belki gözlerime bakarsın diye
İşte sevmek bu değilmi

Hasretin alev oldu
Ağladım söner diye
Özlemin keder oldu
Bekledim geçer diye
İşte sevmek bu değilmi

Kimseye söylemedim belki güler diye
Kalbime sakladım ateşi söner diye
Gece ile kapattım kimse görmesin diye
Hep ölümü bekledim bu özlem bitsin diye
İşte sevmek bu değilmi