Sevmek Şiiri - Ufuk Çoban

Sevmek acı çekmektir görmemek uğruna,
Sineye çekmek umudunu zaman geçse de,
Bazen gözlerini kapatmak ve hayali ile yetinmek,
Ama hep sevmek umut olmasa da gökyüzünde.

Sevmek zaman zaman yağmurlarla yarışmak
Rüzgarı yenip fırtınaya meydan okumak,
Güneşe bakıp kendi sıcaklığınla güneşi kavurmak
Ama hep ayıklamak gözyaşlarını yere düşen damlalardan.

Sözleri beklemek saklandıkları köşeden,
Duymak için asılı kalmak zamanda günlerce,
Bir kelimeye koşmak için kendini germek,
Sonra havada süzülen bir ok olmak hedefi olmadan.

Sevmek son çare, hayalinle yaşamaya.
Adını söylemeye, gülümserken elindeki güle
Sevmenin adı yok, kendisi gizler acıları
Paylaştırdıkça ortaya çıkartır bakışları.

Günışığına çıkartamazsın o savunmasız,
Söyleyemezsin senin için kutsal,
Tek şansın bir umut gizlenmiş gözlerde
İnan sığmaz sevgiler aciz kelimelere...

26/06/2000