Seni umudun tükendiği, yaşların süzüldüğü fırtınada sevmiştim,
Bilirmisin yoklukta sevmeyi, yoklukta içinde umut yeşertmeyi bilir misin?
Şimdi durma karşımda,
Senin ekseninde döndüğün dünyanın kaç bucak oldugunu ben bilirim,
Şu gördüğün bedenin küllerini, rüzgârlardan ödünç alıp ta geldim…
Durma karşımda paramparçayım kurbanın olam…
Bakma gözlerime, o bakışlara mahkûm oldum, bakma…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta