Sevmedim o Fosili Şiiri - Ömer Dalman

Sevemedim o karıyı...
fazla 'anne' gibi, 'abla' gibi...
hep sonsöz hakkı,
değerlendirme,
silme ya da yol verme hakkı kendinde zannediyor.
silahı ise tecrübeleri
ve yıllardır ihmal edip
yağ üstüne yağ eklediği
bir fosile dönmüş
sarkmış, gıdılanmış, simitlenmiş,
onu daha oturaklı, daha olgun gösteren bedeni! ..

sevemedim o karıyı!
sevmek zorunda da değilim;
çekilsin yolumdan
pek de girmesin bir daha araya.
midem kaldırmaz vallahi
kusarım orta yere! ..

zaten bakışlarını da sevmemiştim.
nedir lan öyle
sen misin herkesin annesi, teyzesi? !
fosilsen; kendini bilge mi sandın?
dur bakalım orada;
adamı fena ederler kadın!
biz ne yaşlılar, ne geçkinler
ne MILF'ler gördük bir bilsen! ..

kalmayınca bedeninle yapabileceğin başka şey,
sığmaz olunca kıçın koltuklara, klozetlere,
yetmeyince ruhunun ışığı kör yolunu aydınlatmaya;
bizden geçti artık, çok şey yaşadık lafına sığınıp
öğretici tribine mi gireceksin karşımızda! ?

yok öyle yağma!
kendine gereken önemi verseydin,
bir de şu bilmişliği, kötü bakışı üzerinden sıyırabilseydin
biraz alçak gönüllü olabilseydin;
gel başımın üstüne otur derdim inan!
ama hiçbiri yok ki sen de be kadın? ..

hele hele
günde 1.5 paket sigara tüketerek
karşımda bilge durumuna hiç geçemezsin!
sen hesapları yanlış kapatmışsın be kadın.

dediğim gibi dostlar;
dayanamam ben fosilin 'bilge' geçinenine!
hele bir de benden saygı bekler
beni ezmeye kalkarsa,
fena dellenirim vallahi!

Sevemedim o karıyı...
zaten bakışlarını da sevmemiştim.
tipik kendini bilge zanneden
kör yoldaki bir fosil! ..

(Aralık 2006)