Sevmedim Şiiri - Ahmet Çemen

Yokuş yukarı yürümeyi hiç sevmem
İniş kolay olur ama çok hata yapabilirsin
O yollar taşlı olur takılıp düşmek istemem
İsterimki hep ayakta güçlü kalayım
Ben seni degil
Beni yokuşa sürmeni sevmedim
Soluksuz takatsiz bırakmanı

Öfkelenmeyi, ağız dolusu küfürü hiç sevmem
Kem sözden sakınılmalı
Aklımın önüne baraj kurulsun istemem
İsterim ki hep mantığım rehberim olsun
Ben seni değil
Beni öfkelendirmeni sevmedim
İnatla başka bir adam yapma çabanı

Uzun uzun konuşmaları hiç sevmem
Kısa, net ve süslü cümleler çok havalıdır
Sözlerimi dişlerimi sıka sıka seçerim
İsterim ki kimse kırılmasın, incinmesin
Ben seni değil
Beni söyletmeni hiç sevmedim
Zehir zemberek sözler kurdurtmanı

Dinlemeyeni bilmeyenleri hiç sevmem
Karşısındakine değer vermeyenler dinlemezler
Ben seni değil
Sağır olmanı sevmedim
Körü körüne kulaklarını tıkamanı

Yalan yapmacık sözleri hiç sevmem
Zekamla alay edilmiş sayarım
Gözlere bakılınca her bir şey anlaşılır
Ben seni değil
Kaçırdığın gözlerini sevmedim
Kömürden de kara gözlerini

Yanlız olmayı hiç sevmem
Kervan geçmez yerlerde yalnızlığı gördüm
Doğumun ve ölümün yanlızlığını gördüm
Ben seni değil
Yanlız bırakılmayı sevmedim
Hep bi vuslat özlemi çektirmeni