Sevme Nedenim Şiiri - Serdar Erdemir

eksik kalmış bir sevdanın;
derinlemesine yorgunluğu var üzerimde/
yarı uykuluyum aldırma.
bakışlarım mıhlı, kaç zamandır;
kapı aralığından sızan aydınlığa/
karartın düşsün diye.
üç deniz mavisi gözlerimde buğu
tut hissiz ellerimden çek kendine doğru
yitip gitme gözlerimin karanlığında!
sarıl,sımsıkı sarıl boynuma;
üşüyen ellerim,yürüsün bedenine
üşüyen tenim;
tütsün yangın yeri yüreğinde.

hasretliğin;
yüreğimde kör bir bıçak sırtı,
filiz kıran fırtınası!
bakışların.

eğleşme;
gökyüzünün mavi bulutlarını toplayıp/
sinende uyandırdığın çer ağla
tutuştur cigaramı.
tedbirsizim;
hiçbir şey yok üzerimde
alnımda üç nemli ter boncuğu
üç kanlı şafak!
yürüyorum, karanlığı arkamda bırakarak/
gümüş renkli tepelere doğru,
içimde sensizlik korkusu.

tut ellerimden kayıp gitme/
uçurum bakışlarımda
öfkenin bilendiği suratımda;
masum bir tebessüm ol,
soyun gir koynuma benim ol
gözyaşım olma;
olma intihar sebebim!
tut kırılgan ellerimden ben seninim
sen benim, sevme nedenim!

tut ellerimden bırakma,
terk etme beni, sonsuz karanlığın/
soysuz ıssızlığında.
ışığım ol,
aydınlığa doğru ilk adımım,
yarınım, kadınım ol
utancım olma,
olma düşlerimin cehennem meleği.
ömrümün ecel kelebeği!

tut ellerimden düşüyorum/
yanaklarından
kuru meşe dallarıyla kurduğun;
aşk-konduna, kıvılcım misali
çek al beni;
gözlerinin kuytusuna
yoksa hüzün taşıyacak gözlerin,
kin kusacak yüreğin,
tükenecek bana kalan sevgin!
tut ellerinle ellerimi;
çek çıkar
şu nâr-ı gözyaşı olan yangından/
kurtar beni
yanıyorum.

sensin yanma sebebim,
yangını sevme nedenim!