Yüreğin çarptımı hiç sessizliğe uzanan yolda
Ellerin boş kalıp yalnızlığını anladığında
Tutunduğun insanın seni terkettiğinde
Ağlamak istediğinde yaslanacak bi omuz bulamadığında
Aradınmı çaresizce aşk denen o zalim duyguyu
Biçare dolaşıp yollarda unuttunmu uykuyu
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Yüreğin çarptımı hiç istenmediğinde
Seni istemeyeni delice sevdiğinde
Geceni gündüz gündüzü gece eylediğinde
Karşına geçip ukalaca güldüğünde
Seni hiç anlamayıp dinlemediğinde
Ağladınmı hiç sabaha kadar
Mükemmel.Tebrik Ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta