Bir ümitsiz aşka yelken tutmuş gidiyorsun
Bile bile kendini acılara dertlere hazırlıyorsun
Boş ver gönlüm boş ver sevmek sevilmek senin neyine
Sanmaki seni sevecek sanmaki sana değer vecek
Vermez be gönlüm vermez çünkü sen kendi kendini kandırıyorsun.
Of gönlüm of vaz geç bu sevdadan vaz geç birazda beni dinle
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta