Sevme Boşu Boşuna Şiiri - Özdemir Koca

Boş ver sende beni anlama,
Zaten dostluklar yalanmış,
Anladım bunca yıldan sonra,
Ne Baba ne evlat varmış boşuna.

Kime el uzatsam diken battı,
Ellerim yaralandı diye üzülme,
Elime batan diken yüreğimi kanattı,
Boş ver beni sen kendini üzme.

İnsanlar mı nankör ben mi yabancı,
Çektim gönlüme kırk bir perde,
Ne arkadaşım ne de komşum kaldı,
Her dostum diyene güvenme.

Bende öyle diyenlere kandım,
Bir bardakta koparılmış Gül'üm,
Kökümden kırıldım, budandım,
Sevme ne olur sakın üzülürsün.

Sende koy kalbinin yerine bir taş,
Hassas yüreğin başka nasıl dayansın,
Bu Dünya da seven kaybeder,
Sende sevme sakın aldanırsın.

Büyüyünce değişirmiş her birşey,
Kardeşler ağlayınca koşmaz sana,
Koktuğun taştan daha iyi dost olmaz,
Başını yastık gibi taş'a koyarsın.

Ey dost dediğim arkadaş inanma,
Sen alem de unuttuklarınla varsın,
Bir sevgi istersen sadece Allah olsun,
Sen Dünya ya neden sevgiyle yaşarsın.

27.11.2024