Sevme Beni Şiiri - Söğüt Gölgesi

Sevme beni:
Eğilerek yükselenlerin,
Sövülerek büyüklenenlerin,
Haklıyı haksıza satıp ve sırtını dönenlerin
Toplaştığı bir şehirde...
Sevme beni!

Sevme beni:
Yüz eşeğin arpasının aptalca bölündüğü,
Kendi içinde yaşayan âkıllere gülündüğü,
Her tarafta hayasızı, vicdansızı, ya hödüğü
Sığıştığı bir şehirde
Sevme beni!

Yaşatmazsa seni artık boynubükük dileklerin,
Oyuncağı yapılmışken hiylelerin, keleklerin
Günahsızın üzerine kışkırtılan köpeklerin
Akıştığı bir şehirde
Sevme beni!

Dilleri bir yerlerine girenlerin bilerekten,
Dün susan korkağın sesi duyuluyorsa yüksekten,
Vicdansızın liyakatten, hürmetten ve yiğitlikten
Konuştuğu bir şehirde
Sevme beni!

Sevme beni:
Taraflının tarafsıza,
Takdirlinin takdirsize
Şereflinin şerefsize
Karıştığı bir şehirde
Sevme beni!

Ne kadar çakal hazırmış açlığı ulamak için
Nihayet bir uçan balık hazır oldu olta için
Sürüngenin kanatlıyı nefretinde boğmak için
Uğraştığı bir şehirde
Sevme beni!

İşte sana son sözlerim:
Ben sadece üzerimde
Bulutların arasından
o Güneş’in doğuşunu, bil ki, çok uzun bekledim...
Sen de beni haksız bulup bana kin kusacak isen,
Kitlenin bana kurduğu oltayı tutacak isen,
Aklımı, ya hayatını kaybetsem, susacak isen,
Sevme beni!
Sevme beni!