Bundan sonraki hayatımın ilk günü
Yüreğin, ismiyle deli gibi çarpar,
Gözlerin her yerde onu arar,
Dilinden hep onun adı çıkar,
Yine de kıymetin bilinmez
Sevme arkadaş.
Gündüz hayalin gece düşündür,
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Unut herşeyi sevmeyi düşün arkadaş
Bir gün unutılacak başucunda mermertaş
Ruhun bedenin sevgiyle dolsun yavaş yavaş
Sevmekten başka çıkar yol mu var arkadaş
Paylaşım için teşekkürler. Güzel bir şiir çalışması.... Esen kalınız...
Gecelerin artık uykusuz geçer
Bu aşk her gün yüreğini deler,
İçinde ki sevginle ömrün biter
Yine de yaranamazsın,
Sevme arkadaş.
Yürek sesiniz, dizelere yansımış. Değerli paylaşımınızda, acı bir burukluk var. Sizi kutluyorum. Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet Yurdaer
DİLİNDE HEP ONUN ADI
SEVMEK BUNUN TADI
NİKAHIMIZI KIYDI KADI
AŞKIMIZ ÇOK KATI
SEVME ARKADAŞ
FİKRET GÜRSOY
TEBRİKLER EFENDİM. 10+
Sevme Arkadaş
Yüreğin, ismiyle deli gibi çarpar,
Gözlerin her yerde onu arar,
Dilinden hep onun adı çıkar,
Yine de kıymetin bilinmez
Sevme arkadaş.
Gündüz hayalin gece düşündür,
Yaşadıkların en güzel günündür,
Onun kollarında hayat düğündür,
Gün gelir unutulursun,
Sevme arkadaş.
Bu aşk hiç bitmeyecek diye ümit edersin,
Her çağırdığında koşup gidersin,
Ömrünü uğrunda ziyan edersin,
Dermansız dertler bulursun
Sevme arkadaş.
Değerini bilmez,hep ağlarsın,
Kalbin kırılır,ruh gibi yaşarsın,
Sevmek çok canını yakar,
Bir gün sen de anlarsın
Sevme arkadaş.
Gecelerin artık uykusuz geçer
Bu aşk her gün yüreğini deler,
İçinde ki sevginle ömrün biter
Yine de yaranamazsın,
Sevme arkadaş.
7/aralık/2009........Figen YILDIRIM
YÜREĞİNE SAĞLIK KUTLARIM SENİ İLHANIN BOL KALEMİN DAİM YÜREĞİN ŞEN OLSUN SEVGİLERİMLE
Belki bir çoğuna bir anlam ifade etmeyebilir ama yüreği yanan bilir bu duyguları, kaleminize yüreğinize sağlık saygılarımla
yüreğine sağlık figen hanım, tebrikler, şair kalemin ve yürek sesin susmasın
Duygusal akıcı güzel bir şiir tebrikler Figen Hanım yürekten kutluyorum sizi kaleminizi.
Dost kalemlere başarılar
Saygılarımla
Mehmet Çobanoğlu
Sevmemek eldemi ki.Gönül ferman dinlermi hiç.Şiiriniz harikaydı.Kutluyorum.Saygılar.
Severim arkadaş.. Aşksız yaşayamam.. Cefaysa da sefaysa da aşksız olmaz gönül.. Kutluyorum bu güzel çalışmanı.. Sende sev.. Hep sevgiyle atsın yüreğin.. Sağlıcakla kal.. Halim AKIN 10 PUAN+ANT
Değerini bilmez,hep ağlarsın,
Kalbin kırılır,ruh gibi yaşarsın,
Sevmek çok canını yakar,
Bir gün sen de anlarsın
Sevme arkadaş.
herşeye rağmen yinede sevin
sevmekten bıkmayın figen hanım
kutlarım
serbest şiirin başarılı bir örneğiydi
listemdesin
seni okumaya devam edeceğim
Bu şiir ile ilgili 33 tane yorum bulunmakta