Nasıl bitirebilirim ki içimdeki duyguyu?
Gözlerim kapalı
Acı kaplamış etrafımı
Kader ve keder karışmış
Kan kırmız bir gecede
Bıraktım sahilde sarışın rahibeyi
Her yerinden mürekkep damlar
Ağır bir jack sonrasıydı
Adını andığımız
tek adam,
derin bir yürüyüşün içinde,
soluk soluğa kalmış
aklında bir sürü düşünce ve karmaşık hisleriyle,
gidiyordu bilinmeze..
tek adam,
bazen tek ve hür
bazen tek ve yalnız
bazen tek ve mutsuz
bazen tek ve insanlardan uzak
bazen tek ve depresif
bazen tek ve aşık
2003 yılı Tece/Mersin.
Yalnızım ve biralar.
Odanın içinde bir semazen misali..
Kelimeler dökülüyor ağzımdan kendime.
Bunları hatırlamayacağımı biliyorum
Ama yine de döndükçe kelime kusuyorum,
Gittikçe bulanıklaşan bir rüyayı gördük
Senle ben
Ağaçlar sarıydı ve gökyüzü gri
Kuşlar uçmuyor
İnsanlar gülmüyor
sıkılıyorum garip bir akşamda..
sıkılıyorum yarı anlamsız yaşanmışlıkda..
sadece sıkılıyorum..
boş bir bilinmez gibi geçiyor zaman
hayatın en sert yanını hissediyorum yanaklarımda
binaların arasından uçan bir serçe kadar
hür olabilmek için
taktım kanatlarımı
bıraktım kendimi boşluğa.
taşıyamadı kanatlarım
günahlarımın ağırlığını..
hayatın aktığı farklı bir sokak başında durmuş, rüzgarın yüzümde, ensemde, saçlarımda bıraktığı hüzünsel hareketlenmeyi dinliyorum. sokak sessiz. karşımda ki binanın penceresinde pek de hoşnut olmayan bir çift göz bütün dikkatini üzerime dikmiş beni sorguluyordu. bense herzamanki umursamazlığımla cebimden çıkardığın revolveri şakağıma dayamış, tetiğin soğuğunu parmağımda hissediyordum. ve en çok da sonrasını merak ediyordum. sonra ne olacak?
arkamda bıraktığım kendime kim bakacak?
içinde düşlerimi biriktirdiğim tahta kutumun kapağına
çocuksu çakımla çiziktirdiğim umut çiçeğimi
ve hergün, boş ümitlerle suladım..
küçücük ellerimle kazdım arka bahçemdeki ıslak toprağı,
bir ikindi vakti,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!