teninin kıyısında yüzmek gibisi yoktu,
boğulmaktan korkmadan açılmak...
okyanusunda korsan gemiler yürütüp,
adalarını işgal altında tutmak...
ama şimdi küreler ısındı,
ruhum sonbaharın kuru yapraklarıyla sevişirken,
kalbim kurumuş toprakla dertleşiyor.
sabahın ilk ışıkları kesiyor önümü,
gecenin haracını kesmek için.
kalemi kırık bir şair ağlıyor köşede,
bazı hayaller vardı içimde.
boyunlarında urgan,
bekler biçimde.
öksüz çocuklar gibi;
ararken düşlerim annelerini,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!