Şevket Güler Şiirleri - Şair Şevket Güler

acı(nın) hatıranın
kısık bir cümleyi yıktığı
geceyi aydınlatmaya y/aktığı bir an
saçlarıma kış akları bıraktı
ömrümün yara yanına dokundu
geçti

DnIII9y104h211d08m07c4[~]
ölümsüz kelimelerin
lüzümsüz kaldığı sayfalar
ışıksız kalır kitap kapakları
gözlerimizin ardında

çırpın
ey kanat
çırpın
göğüs kafesinle
gök kubbeye çarpmaya
küçük bir kalp atışında

içimizi döksek
sonra toparlayamazsak beraber
tekrar aynı bavula sığar mı
içimizin içimize sığmaması
bundandı

hayatın akışı
kulaklarımda alkış
elindeki taş gibi
uzun bir nehrin derinliğini
saklıyor ruhumdaki sızı

yabanci dil gibi
sözlerinde kaldım
kalbin ilk yürek atışı
çıkmaz bir sokak gibiyim
ayaklarının altında
gözlerinin ıslattığı omuz gibi

takvime b/ağlarım
söz inceliğini
kandil parmakların
pimi çekilmiş fitilini
lamba şişesinde
bölünür

ellerin
düşün karanlık bahçesi
unutkanlığın tarihçesi
kaleminden avuçlarıma dökülenler
ellerimden kayıp giderler

yaprağın küskünlüğüdür
eylülün aralık kapısı
daldaki kırıklığın tarifi yok
esmeye yön arıyor rüzgar
hiçbir gönülhanesinde
yüzünün tarihi yok

dudakların(da)
iklimsiz bir mevsim rüzgarının ıslığı
yanı başındaki nehir
kitaplara sakladığımız an(ı)ların sözlerini biriktirir
deniz(in) kıyısın(d)a