Seviyoruz Ama İmkânsız Şiiri - Pınar Alkan

Seviyoruz Ama İmkânsız

Seviyoruz ama imkânsız,
Gözlerin içimde, ama ellerim boşlukta.
Kalbimiz birbirine ait,
Ama dünya aramıza duvar örmüş gibi.

Her bakışın bir yanık,
Her gülüşün bir suskun çığlık.
Ellerimiz uzak,
Ama ruhlarımız birbirine koşuyor sessizce.

Seviyoruz ama imkânsız,
Geceler bize yalnızlığı hatırlatıyor.
Rüyalarımızda buluşuyoruz,
Ama uyanınca her şey eksik, her şey yoksun.

Kalbim seni her an arıyor,
Ama zaman, mesafeler, kurallar
Bizi ayırıyor,
Ve ben seni sevmenin acısıyla yanıyorum.

Seviyoruz ama imkânsız,
Her adımımız gizli bir fırtına,
Her dokunuş hayal,
Ama bu hayal bile içimi yakıyor,
Ve ben tutkusunu göğüsleyemediğim bir aşkta kayboluyorum.

Gözlerimizden konuşuruz,
Ama kelimeler yasaklı,
Bir tebessüm bile bir suç gibi,
Ve ben seni her bakışta biraz daha kaybediyorum.

Seviyoruz ama imkânsız,
Bir araya gelemeyen iki yıldız gibi,
Uzak, parlak ama ayrı,
Ve her gecenin sonunda sessizce ağlıyorum.

Ama seviyoruz…
Bütün acılara, bütün engellere rağmen,
Ve belki hiçbir zaman olamayacağız,
Ama bugün bile seni sevmek,
Bütün imkânsızlıklara değer…

Ve belki bir gün,
Zaman affeder, yollar kesişir sessizce…
Ama bugün bile imkânsızlığın içinde,
Seninle var olan her an
Bir ömre bedel…
Seviyoruz ama imkânsız,
Ve ben seni sevmekten,
Bu yasak ve çileli aşktan
Hiç vazgeçmeyeceğim…🍂🕊️