içimde çalkalanan bir dünya
hangi kapıyı çalsam sen açıyorsun bana
al bütün umutlarımı al senin olsun
sensiz bütün karanlıklara razıyım
ne seven kaldı beni ne de anlayan
batık gemiler kadar büyük yalnızlığım...
senin yanında sıyrıldım korkulardan
kara kışta çiçeklendi dallarım
en ölümsüz duyguları sende yaşadım
seninle eridim aşkın potasında
seninle bütünlendim anlıyor musun...
ben hala her gece rüyalarımda
ürkek ceylanlar gibi sana koşuyorum
karanlıklar içinden sesin geliyor
dağlardan kopup çığ gibi geliyorum sana
yaklaştıkça artıyor yüreğimin sıcaklığı
seni nasıl özledim duyuyor musun....
seni nasıl sevdiğimi biliyor musun...
20/08/2003
Seval KemertaşKayıt Tarihi : 2.3.2006 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)