Seviyorum seni,
Sanmak ki zor gelir bana dertlerin, çilelerin.
Bil ki, kahrına da talibim.
Seviyorum seni,
Sanma ki her hatanı yargılarım, yererim.
Hoş görmeyi de bilir kalbim.
Çünkü seni sen olarak sevmek,
Âdem ile Havva'dan miras kaldı bize.
Cennetten kovulup yurt bilsekte,
Dünya denilen şu geçici han'ı,
Seni tanımama sebeptir bu sürgün.
Zamanın başlangıcında Adem'in Havva'yı dilediği gibi
Bende seni diledim tanrıdan,
Bu yeni çağın yalnızlığına şifa niyetine.
Yerin ve göğün efendisine şükürler olsun ki,
Dileğim yerine buldu. Muradımsın şimdi.
Ve seviyorum seni,
Sanma ki, dileğimin bozulmasına,
muradımın kaçmasına izin veririm.
Sen sevgilim!
Dün de benimdin, şimdi de benimsin.
Yok öyle hayat zormuş, olmazsa olmazmış.
Hiçbir gerekçe, hiçbir dilekçe Kabulüm değildir bilesin.
Çünkü seni sevmeyi gönlüme kader bilmişim,
kader bilmişim.
Burhan Çay
Burhan Çay Giftos LeoKayıt Tarihi : 7.12.2024 10:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!