Seviyorum Seni Şiiri - Nurten Kara

ağırlığından dilim dönmüyor
dudaklarımda bir kilit
yalnız yüreğime ait
onun bildiğini biliyorum
ve hapsettiğini

baktığım her yer usandı
bir ben usanmadım görmekten

seni seviyorum

sensizlikte seni var ediyor
kavga ediyor
kıskanıyor
özlüyor özlüyorum

değiştirebilsem diyorum
gündüzle geceyi
inandıklarım değişirdi belki
ne olur sanki
bir duble inanç
ince bir peynir dilimi
yarın yokmuşum gibi

uykusuz erişmek sabaha
neden doğduğumu sorgulamalarla
başım sıcak bir omuzda
yüreğimin cevabında
seviyorum seni

diyorum ki kirpiklerinde
görse beni
gözlerine giren
bir kum tanesi
canın yanacak belki
benim ki kadar değil ki

sessizdir çığlıklarım
gönlüm der kır kelimeleri
taşıyacağın beş harfli sevgi
küçücük bir sesin
evrene sığmayan cümlesi
yokluğunla konuşmayı yeni öğrenir gibi
hecelere bölüyorum ismini

öğrendiğim kadar duy beni
ve düşünebildiğin kadar
seviyorum seni...