Seviyorum Hala Şiiri - Ahmet Konukoğlu

Ölümden korktuğum falan yok
Yaşamaktan korkmadım en başta
Savaşmaktan, acı çekmekten

Gün olur omuzlar götürür beni
Ayakların götürdüğü yere
Eller çıkarır beni kutumdan
Koyar birkaç metre derine
Göz kamaştırır beyaz elbisem
Bakamadan kaparlar üstümü
Bir adam dua okur
Bir iki göz ağlar
Bir yürek burkulur
Bir güvercin gelir başucuma
Bir rüzgar nazlanır karşımda
Birisi bağırır kalabalıkta:
'Daha yirmisindeydi.' diye.
Diğeri mırıldanır sessizce:
'O beni seviyordu.'
Hiç merak etme sevgilim
Hala seviyorum seni

Ölümden korktuğum falan yok
Sevmekten korkmadım en başta
Yorulmaktan, durulmaktan

Gün gelir ruhum yükselir göğe
Kuşların uçtuğu yere
İki melek gelir
Sorarım:'Öldüm mü ben? ' diye
'Aşıklar ölmez' derler
Bir el gezer saçımda
Bir dil konuşur durmadan
Bir kalp çarpar tam şuramda
Bir heyecan yükselir karşımda
Tanrı sorar meleklerine:
'Yeri hazır mı bu kulumun? '
'Evet, yüve Tanrımız.' derler
Bir yandan da beni süzerler:
'Bir dua var senin için sevdiğinden.'
'Neymiş? ' derim sabırsızca;
Dua Tanrı'ya edilirmiş, bir sır olurmuş
'Söyler misiniz sevdiğime,
Onu hala çok seven biri varmış.'