Çaresizim...
Hayatın benden aldıkları karşısında.
Sen oradasın, mutlusun.
Belki de umduğumdan çok daha fazla.
Bense bitkinim.
Acılarla 'sen'sizlik karşısında.
Bahsettiğim öyle hafif bir yoksunluk değil.
'Seviyorum' deyişinden yoksunum, sevdiğini bildiğim halde.
Kurduğum bütün anlamlı sözler binbir parça.
Bir araya getirip seni anlatamıyorum..
Neden bu kadar değerlisin ki?
Soruyorum hep kendime.
Sanki sen daha mı çok sevdin beni onlardan?
Belki daha çok nefret ettin benden.
Nefretini sen belli ettin sözlerinde.
En çok sen kırılmıştın habersiz gidişime.
Ama bak buradayım.. Ben geldim.
Dayanamadık ellerini tutmamaya
Gözlerine bakmamaya katlanamadım daha fazla.
Ben şimdi buradayım.
Peki ya Sen kimlerdesin?
Kayıt Tarihi : 17.10.2010 15:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!