Seviyorum Diyemediğim İlk Sevgili! Şiir ...

Neden böyle yazmışım ki belki de gerçektir...tebrikler

Gerçekmiş gibi :)...tebrikler

Ağıt gibi olmuş. Yürek yakıyor.

Sn.Göçmen Evet tam sevgi ve seviyorum diyemeden onu ebediyyen kaybetmek zor hemde çok zor olmalı. Dizelerinizi özümsiyerek okudum çok içten ve anlam dolu. Zamannın erken saatlerinde sevgi bulunduğunda ve tutulduğunda neden bazı anlamsız düşüncelere yenik düşülür ve mutluluğun hızı düşürülür..Ben şunu her zaman demişimdir sevgi bulunduğunda ve yüreğe oturduğunda ne pahasına olursa olsun ve hangi yaş kırıntılarına tutunsa da MÜCADELE EDİLMELİ ..Çünkü bu dünya ya bir defa geliniyor....Sevgi ve saygılarımla...atıl kesmen

Bir kez bile 'seviyorum' diyemediğim ilk sevgili!
Ağlamıyorum inan, aldırma bana.
Çok uzak bir kentin,
kocaman, yüksek binalarının
renksiz camlarının ardında,
karlarla çizilmiş soluk dünyamda
ben de mutluyum kendi kalabalığımla.....
Sayın göçmen çok güzel işlemişsin tebrikederim.Sevgiyle kalın.
Mürsel Adıgüzel

insanın suratına şamar gibi çarpıp kendisine getiren bu yazınızın, gerçek hayatınızda hiç yaşanmamış ve sadece hayal ürünü olan bir kurgudan oluşmuş olması dileğimle...

Duyguyla yoğrulmuış harika bir kurgu .film senaryoso olur gibime geliyor.selam ve muhabbetlerimle..

''....unutulmaz, unutulmaz...''
Bir TSM bestesi var böyle.
Onun gibi olmuş işte.
Duygular hala taze.
Kutlarım efendim.
Sevgiler, saygılar.

Mehmet Nacar

İster kurgu olsun ister yaşanmış, gerçek dünyadan çok tanıdık gelen bir sessiz çığlık gibi düştü mazinin sesi. Hüzün bile usulunce yaşanırdı...

Söyleyecek çok şeyi var herkesin.Ama sağımıza solumuza baktığımızda susmak düşüyor.

Tebrik ediyorum Nesrin hanım..
Çok gerçekciydi

Bir kez bile 'seviyorum' diyemediğim ilk sevgili!
Ağlamıyorum inan, aldırma bana.
Çok uzak bir kentin,
kocaman, yüksek binalarının
renksiz camlarının ardında,
karlarla çizilmiş soluk dünyamda
ben de mutluyum kendi kalabalığımla.....

Güzel bir kurgu...Duygulu da...Tebrik ve saygılarımla...