Akşam olmuştu.
Kararmaya başlamıştı, şehir yenice
Ve
Karşımdaydı.
Boz bulanık bulutları delen, şehrin yüksek minareleri
Yürüdüm.
Yürüdüm, şehrin caddelerinde yalnız ben.
Ve!
Akşam oldu, giderken.
Akşam, olmuştu.
Yorgundu bu şehir, karanlık üstüne eğilmiş çökerken.
Yürüdüm.
Ve!
Yürürken gecenin ağırlığını hissettim üstümde
Akşam oldu, giderken.
Akşam olmuştu.
Giderken bir sessizlik vardı şehrin kaldırımlarında
Ses yoktu, çıt yoktu etrafımda.
Korku vardı, sessizlik vardı şehrin caddelerinde.
Bir’ de ben vardım.
Ve!
Akşam oldu, giderken.
Yine de ben!
Seviyordum, bu şehri
Seviyordum, yağmur, kar’ da yağsa üstüme yollarında.
Çünkü!
Turunç kokardı, şehrin caddeleri
Yosun kokardı esti mi, esen meltemi
İşte böyle bir şehrin, akşamında yürüdüğüm yollarda,
Akşam oldu, giderken.
25 Şubat 18
Ahmet Yüksel Şanlı er
Ahmet Yüksel Şanlıer
Kayıt Tarihi : 25.2.2018 01:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!