Seviyorum Be! Şiiri - Halime Erva Kılıç

Yapılacak o hooo, çok şey dünyada
Bitmeyen işler, bitemeyen ilişkiler
Sanırsın yanığım bulutlara
Göğe varıp, huzur bulmaya
Haber var mı, donuk ağıtlarda
Efsaneye yaklaşan, tarihin soyunda
Kır atın yokluğunda
Uçuşa hazır bir melek var kolumda
Öyle hoş gülümsüyor ki
Kimine değnek, topuzuyla

Seviyorum be! O soğuk ayazı,
Çiğneyip geçen sevgiliden daha mübarek, çamurları
Şemsiye istemez!
Zaten ıslandım yeterince
Bari yağmurun tadı değsin dudaklarıma
Toprağın enfes lezzetini tattıktan sonra
Ne lüzumu var ters tepip, “_mıy mıy” etmeye

Korkmak mı? Hele de gecelerin bölük uykularında?
Hah… Neyine be
Aynadaki yüzün gülüşü kime? Sakladığın ismin;
Bitmeyecek bir saltanatı mı var yoksa bilmediğim?
Sadece eğlence peydahlayan, sahte yüzlerde mi hayat?
Neyin hesabına, hah…

Hem çektin adımlarını
En muhtaçlığında halimin
Şimdi neyin sorgusunda?
Bilmem ki zalim!
Kahpe olan felek değil
Öyle derdi bir âlim.

Hey be!
Sorgusuz geçtin bu köprüyü
Daha tüttürecek nefesleri de aldın
Helal olsun diyemem
Ikına duruyorsun habire
Soluğu kızıl-pembe olan, ben
Homurdanan, sen
Ne oluyor be
Azrail’e gebe mi dişlerin
Pençesinin hoşnutluğunu bilemezsin
Gülümsüyor…

Soğuk
Yeşil bakışlı yağmurlar, yapraklardan sızarken
Aydınlığı vuruyor, gözlerime
Anlatamıyorum, gördüklerim
Senden ibaret değil
Sana ibret
Oysa kör gözlüklerin!
En kör!

Seviyorum be! O soğuk ayazı,
Çiğneyip geçen sevgiliden daha mübarek, çamurları
Şemsiye istemez!
Zaten ıslandım yeterince
Bari yağmurun tadı değsin dudaklarıma
Toprağın enfes lezzetini tattıktan sonra
Ne lüzumu var ters tepip, “_mıy mıy” etmeye

(Peh,,,)

Halime Erva Kılıç
'