seviyorum
ne adını, ne gözlerini unuttum aslında
benliğimde bir humma gibi dağılışını unutamadım
seviyorum
ne sesini, ne gülüşünü unutamadım
...kavrulan heveslerime nasıl çivileme daldığını
her hücremi nasıl yerle yeksan ettiğini unutamadım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta