Seviyorum Şiiri - Şahin Yenilmez

Sessizliğe uzanan bir yalnızlık akşamında
Denize atılan umutların peşinden bakıyorum
Mutluluklarımı cebime koymuşum
Yeni bir güne başlamaya hazırlanıyorum,
Her ne kadar uçup giden umutların yolunu bulamasamda
Yeni doğan her şeyin yeni bir umut olduğuna inanırım.
Belki şu an sevgiden binlerce kilometre uzaktayım
Ve belirli mesafeler
Sevgileride belirlemeye başladı artık.
Yolum meyhanelere düşmese de
Sevgiyi düşünürken kendimden geçiyorum,
Ne büyük bir duygu şu aşk,sevgi,güven
Sevdiğin zaman her şey daha güzel geliyor insana
Ağaçlar daha yeşil,güneş daha parlak,geceler ise lacivert.
Issızlığın ardında gizli kalan düşünceler
Yanlızlığa iç çeken yıldızlı geceler
Ve sonsuzluğa kanat geren pervanesiz ümitler
Hepsinin bir anlamı olmalı.
Ve bazen insan gözünü açmak yerine kapatmalı
Geçirdiği bir ömrün ayrıntılı dönem ödevini hazırlayıp
Çıkardığı analizi paraşütle aya fırlatmalı
Ve yansımalı dünyaya gece olunca,
Çünkü bazı geceler masum sokakların zifiri karanlığıyla doludur
Ve sessizdir.
Ben sessizliği daha çok seviyorum dediğin zaman
Konuştuğun her cümlenin hesabı sorulur bir gün
Bir gün ağzından çıkan bütün kelimeler
Zincire vurulur.
Ve bazen bir zaman gelir
Neyi,kimi,niçin sevdiğini bilmezsin.
En sonunda bırakıp giden yine sevgili değil mi?
Seni sevda yolunun ortasında bırakıp giden
Ve yarınlarını bir sözcükle çalıp giden,
Yada sen daha yaşamayı öğrenmemişken
Sana ölmeyi asılcı ve gerçekçi bir şekilde gösteren
Bunların hepsini bir gün yapacak olan
Sevgili değil mi?
Mesken tutulan sokak aralarında kaybolan çocukluğun aynasıdır aslında bu yaşananlar;
Çaresizce ama bıkmadan
Sessizce ama korkmadan.
Bu yüzden ben sevgiliyi değil sevgiyi seviyorum.
Tek bu yüzden ben hep sevmeye seviliyorum.