Ellerim çatlak umutsuz bir elveda ya kalkık
Karanlık boğuk kaoslara bürünmüş sahte kalabalık
Bir tarafı soğuk bir tarafı ılık sahtekâr kuraklık
Sessiz sedasız konuşmaların gibi terk edişindeki
boğuk kibarlık..
Gözlerin pare,pare olmuş sözlerin gibi yalan değil acılar
Gözlerinin uydurduğu yalan sözlere hayran umutlar
Tıpkı büyük bir acı sonunda gözüne toz kaçmış sözde.
Durduğun kabahat farkındayım farkında olduğunun
Gidecek olan ellerin çekmesin kalanları
Bir elveda ya kalkıyormuş ta gücü yok gibi
Su bulamıyorum çöllerinde teyemmüm ediyorum
Enkazlar içinde yaşamaya direniyorum
Hibe etsek şüpheli gülüşlerimizi rengi belirsiz hayata
Gelinciklerin arasında koşarken büyüsek birde
Faytonların üzerinden baksak dünya’ya
Gerçek gülüşleri o zaman buluruz belki de
Gözlerini gözlerin olduğu için değil içinde kaybolduğum için
Ellerini ellerimle dokunurken titrediği için
Seni sen olduğun için değil içimde parçaların kaldığı için
Yani seni ben içinde ben içimde sen olduğun için seviyorum
Kayıt Tarihi : 3.8.2010 20:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!