Sen hiç boşluğa bastın mı?
Boşluğun hissi derindir.
Midene sancı saplanır.
İçin bulanır, belki kusarsın.
Başın ağrıdan çatlar.
Kanın çekilir, için çıkar.
Bitti, buraya kadarmış dersin.
Sen beni bundan beter ettin.
Uçurumlardan boşluğa düşseydim,
Hiç olmazsa ölür kurtulurdum.
Sen hayatta bırakıp,
Yaşarken öldürdün beni.
Sen var ya, ne diyeyim.
Demeye bile deymezsin.
Sen insanca duygulardan anlamazsın.
Sen insanlık kayıtlarından,
Çoktan düşmüşsün.
Ruhsuz, his yoksulu,
Vicdansız, kitapsız.
Hiç mi merhametin yoktu?
Zerre kadar da, duygu taşımıyor muydun?
Hiç sanmam, sen duygusuz,
Merhametsiz, Allahsızsın.
Yazık, çok yazık sana.
Fakat bil ki artık,
Kendime değil, sana acıyorum.
Ben yürekten sevdim seni.
Bunu da haykırdım sana.
Sanma pişmanım,
Hala seviyorum seni.
Sana rağmen seviyorum.
Sen sevmesen de seviyorum.
Seni sevmeyi seviyorum.
Sana aşık olmayı seviyorum.
Sensizliği, kavuşamamayı seviyorum.
Seni ben her şeyden çok seviyorum.
Kayıt Tarihi : 25.12.2008 21:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!