Seviyorum Şiiri - Zafer Gök

Hasreti ben mi koydum araya?
Gönlüm düşerken sevdaya.
Koca bir çınardım, dallarım varırken semaya,
Bak kala kaldım yollarda yaya.

Pekte önemli değil zaman ve mekân
Nerde, ne zaman kurumuş bir dal görsem,
İçimde ne fırtınalar kopar ah bir bilsen.
Anlasan da beni, bende öyle ölsem...

Ben kol kanat gererdim tüm mahlûkata
Şimşekler çakıp ta yıldırımlar indikçe tabiata.
Şimdi gel gör beni, uğradıktan sonra sevdaya
Şaşırıp kaldım hangi merhemi sürsem bu yaraya.

Koca bir çınar gibi asırlarca yaşarım sanmıştım,
Dallanıp, budaklanıp iyiden iyiye yayılmıştım.
Nerden baksan beni görürsün-görürsün sanmıştım,
Kurudum. Sevdanın yıldırım ateşine yanmışım.

Ahlar çekeceğim ama zamanı geçti biliyorum.
Elimde değil, kapılmışım bir kere istiyorum,
Kurusa da dallarım hayatı içimde hissediyorum.
Kıyametler kopsa da, mahşere kadar seviyorum.

17.10.2002